Mahzun halinden senin gönlüme ateş düştü

Mey kanadı derinden hasret söze döküldü

Yandı ömrümün asude deminde her günü

Hicran boyadı beni solgunluğum onadır

 

Seni kaderim diye dönülmez ufka çizdim

Ufkumda soldu güneş kara halim onadır

Umudum budur diye seni göğsüme dizdim

Koptu şimdi zincirim dağıldığım onadır

 

İsmail Zeki, – bu şehir