Sizin gözlerinizde ne var

Uyku gibi, ölüm gibi sessiz

Beni onlara mahkum ettiniz…

 

Bir eski ipek sanki elleriniz

Bir o kadar sert ama diliniz

Durmadan reddettiniz…

 

Sormayın efendim neyim var

Sanki köpüksünüz bense deniz

Hep ufkumda seyretmektesiniz…

 

Siz geçen her anda var

Yıllara da hükmetmektesiniz

Hakikat efendim zaman sizsiniz…

 

Sizin aşklarınızda ne var

Bir gün doğan güneşsiniz

Bir gün karanlığa eşsiniz…

 

Sizin arayışlarınızda ne var

Bir çağırır bir gönderirsiniz

Ne diyelim efendim,

Siz bilirsiniz…

 

İsmail Zeki. – Bu şehirde